Foto: De Lutecia V6 is een bijzondere verschijning, of we nu naar het profiel of de voor- en achterkant kijken.
In de hele wereld worden Renaults verkocht, zelfs op plekken en in landen waar men dat niet direct verwacht. In Japan is de Kangoo ongekend populair. Daarna zijn het vooral de sportieve modellen die een trouwe schare fans kennen, met deze Lutecia V6 als extreme uitschieter.
Foto's: Alleen het typeplaatje Lutecia op de achterklep laat zien dat het hier om een Japanse versie van de Clio V6 gaat. Die achterklep is overigens van de phase II vanwege de plaatsing van het logo boven de nummerplaat.
In Japan bestaat een subcultuur van liefhebbers van getunede sportieve auto’s. Denk aan de Honda Civic, Mitsubishi Evo en de Nissan Skyline. Auto’s die vanuit de fabriek al zijn uitgerust met relatief bescheiden, maar tegelijk potente motoren. Die worden door tuningbedrijven of de eigenaren zelf naar een nog hoger niveau getild. En daar horen dan ook de nodige uiterlijke aanpassingen bij.
Kortom, een kleine groep Japanners is overtuigd van ‘meer is beter’. En daar sluit de Renault Clio V6 goed bij aan. Er is alleen één klein probleem, een kwestie die al sinds de lancering van de eerste generatie Clio speelt, specifiek in Japan. De naam Clio staat voor een distributiekanaal van Honda, waardoor Renault zijn vertrouwde typenaam niet mag gebruiken. Vanaf de eerste Clio’s die in Japan verkocht werden dragen de compacte Franse drie- en vijfdeurs de naam Lutecia, een verbastering van de Latijnse naam voor Parijs. Een prachtige naam, zelfs een beetje chic.
En dat betekent dat de naam Lutecia ook de achterkant van de ruige Clio V6 siert. De Lutecia V6 zogezegd. Olivier Janier woonachtig in het departement Aisne is al vanaf zijn jeugdjaren helemaal gek van Renault. Zijn vader reed Renault en die plantte bij de nog jonge Olivier het zaadje. Kort na het behalen van zijn rijbewijs was hij vooral geïnteresseerd in de Renault 15 en 17. "Die kon je toen voor een paar honderd francs kopen, soms werden ze zelfs weggegeven. Niemand wilde ze hebben en de meeste exemplaren waren behoorlijk uitgeleefd. Zo werd mijn eerste hobby Renault een R15 die ik zelf restaureerde en daar veel kennis mee vergaarde. Er kwam ook een Renault 17, beide auto’s verdwenen weer en werden omgewisseld met betere exemplaren." In zijn huidige collectie heeft Olivier zes exemplaren van het coupémodel uit de jaren zeventig.
Olivier is echter niet eenkennig. Zo valt hij ook voor Alfa Romeo en Buick, terwijl zijn vrouw meer voor Volkswagen gaat. Dat levert letterlijk een bonte verzameling op.
Foto's: De Lutecia V6 heeft dezelfde stoelen als de Clio RS met alcantara in het midden en leer aan de randen. De versnellingspook staat op een speciaal vormgegeven console. De optionele CD-wisselaar zit onder de passagiersstoel.
Sportieve modellen voeren de boventoon. In 2014 kwam hij in Frankrijk deze Renault Lutecia V6 op het spoor. Hij volgde het forum van de Club Clio V6 Passion en daar viel zijn oog op deze exotische versie. "De auto stond te koop in de omgeving van Épinal en had zo’n 130.000 km op de teller. Sommigen laten zich daardoor afschrikken. Maar de eerste Franse eigenaar had de auto technisch al voor een groot deel klaar gemaakt. Zo beschikte de zilvergrijze Lutecia al over een nieuwe koppeling en de distributieriem was ook net vernieuwd. Hij heeft de auto maar een paar maanden gehad. Kort na aankoop viel zijn oog op een snelle Mitsubishi Lancer Evo die zijn voorkeur had. Om die te kunnen kopen, was de verkoop van de Lutecia noodzakelijk."
Foto: Olivier Janier houdt van sportieve auto's en daarom past deze Lutecia V6 zo goed in zijn verzameling.
Olivier deed een bod en de auto verhuisde naar zijn tweede, voorlopig laatste plek in Frankrijk. Temidden van de prachtig in bloei staande koolzaadvelden steekt de fors uitgebouwde auto mooi af. Zilvergrijs is natuurlijk geen opvallende kleur, maar opvallen doet de compacte Renault al meteen door zijn voorkomen. Deze eerste generatie werd vanaf half 2000 gebouwd bij Tom Walkinshaw Racing in het Zweedse Uddevalla. Die samenwerking was van relatief korte duur. De V6 werd met name door zijn listige rijgedrag niet geweldig gewaardeerd en daarom verhuisde de productie met het uitbrengen van de phase II in 2003 naar Alpine in Dieppe. Daar werden de nodige constructieve verbeteringen doorgevoerd en bereikte het model zijn volwassen stadium.
Dit exemplaar werd in Japan pas in maart 2004 op kenteken gezet. Op een moment dat de phase II al was gelanceerd. De auto verliet echter al in april 2002 de fabriek. Op sommige details draagt Olivier’s auto een aantal kenmerken van de phase II, zoals een deel van de elektronica en het Renault-logo op de achterklep met geïntegreerde ontgrendeling van de achterklep. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat deze klep in zijn leven ooit is vervangen door een recenter exemplaar.
Foto's: De drie liter 24-klepper die in het interieur direct achter de stoelen is geplaatst, heeft een behoorlijk krappe toegang voor technische ingrepen.
Olivier: "Toen ik de auto kocht stond er gewoon Clio V6 achterop, het typeplaatje was door de vorige eigenaar kort daarvoor gewisseld. Maar het Lutecia plaatje had hij niet weggegooid. Ik heb het zo snel mogelijk weer teruggeplaatst. Verder trof ik bij de auto een complete set originele boekjes aan, allemaal in het Japans. Verder kun je geen deur of kap open trekken of er staan wel stickers op deze auto ook allemaal in het Japanse schrift. Dat maakt deze Clio extra bijzonder. Ik heb er ook een afleverboekje bij, waar ik geen letter van begrijp, maar ik kan er wel in zien wanneer mijn auto bij de dealer is geweest voor onderhoud."
Inmiddels staat er zo’n 136.000 km op de teller, wat betekent dat Olivier zijn Renault de afgelopen tien jaar uitermate spaarzaam heeft gebruikt. De staat is meer dan behoorlijk. De buitenkant is helemaal gaaf en ook de wielen zijn prachtig schoon. De leeftijd en de kilometers zijn aan het interieur enigszins af te lezen. In de vloermat zit een gaatje op de plek van de hak van de rechter voet. De middenconsole, waarop de pook staat, is vlekkerig geworden, een scheurtje in het paneel rond de radio (van de ene op de andere dag was die scheur er gewoon) en wat craquelé op het leer van de stoelen.
Foto: Voorin is op bescheiden wijze plaats voor wat bagage en kunnen diverse reservoirs worden bijgevuld.
Een extra bewijs van dat het hier om een echte Lutecia gaat is het typeplaatje dat op de uitloper van de middenconsole staat tussen de voorstoelen, helemaal achteraan. Daar staat overigens geen nummer op, waar de eerste generatie Clio V6 wel genummerd werd. Dit model was voor een auto uit die tijd al zeer compleet uitgerust, maar Olivier’s auto heeft als extra de originele Alpine CD-wisselaar die onder de passagiersstoel is geplaatst.
De stoelen blijken relatief smal, dus alleen niet te brede personen worden goed ondersteund. Omdat de motor in het midden is geplaatst, direct achter de stoelen, voelt de Lutecia aan als een strak sluitende cocon. Dat betekent dat tijdens het rijden alle zintuigen tegelijk worden geprikkeld. De 3 liter V6 24 kleppen motor, goed voor een vermogen van 230 pk bij een voertuiggewicht van 1.335 kg, snort er tevreden op los. Als het gaspedaal dieper wordt ingetrapt klinkt pas een indrukwekkend gebrul. En juist dat maakt de auto tot zo’n begeerlijk speelgoed. Maar tegelijk ook stuk speelgoed dat zijn berijder bij de les houdt. De achterkant breekt kinderlijk eenvoudig uit en dat gebeurt soms op onverwachte momenten. Dat klinkt verraderlijk en dat is het ook. Maar wie de auto echt door en door kent, die zal dat karakter als speels ervaren. We mogen ook niet vergeten dat deze generatie al ruim twintig jaar oud is en dat de elektronica van toen nog lang niet zo ver was als nu. Dat is juist weer een zegen voor puristen.
De Clio V6 schotelt geen alledaagse techniek voor. Ondanks dat Olivier technisch veel zelf aan zijn auto's doet, heeft hij voor dit bommetje een specialist gevonden, met name voor het motorische gedeelte.
Als het gaat om het vervangen van de remmen, dan doet hij dat weer zelf. Hij heeft dat recent gedaan. Tijdens het rijden is goed te merken dat de Renault altijd goed is onderhouden. Geen piepje of kraakje is er te horen als de V6 op smalle plattelandswegen de sporen wordt gegeven. De door tractoren op het wegdek achtergelaten klodders modder zijn droog geworden en worden verpulverd onder de 235/45 ZR 17 banden van de achterwielen. De Clio krijgt het als een stofwolk achter zich aan en eindigt met een berg zand op de achterklep weer voor de deur bij Olivier. "Dat hoort erbij als je op het platteland woont. Soms vertrekken we hier met een volledig gepoetste auto voor een evenement die na een kilometer al volledig smerig is."
Olivier weet dat er in Frankrijk nog minimaal één andere Lutecia V6 bestaat. We spreken voor het maken van deze reportage nog even met zijn ontwerper Axel Breun. "Ik weet dat er destijds een Lutecia V6 te koop werd aangeboden met zo’n 10.000 km op de teller, maar zonder papieren. Ik heb daar toen een bod op gedaan, maar werd overboden. Ik weet niet of deze auto nog bestaat en wel of geen kenteken heeft. Prototypes en voorserie auto’s worden door fabrikanten veelal gesloopt omdat ze niet aan de definitieve eisen voldoen en het merk later niet aansprakelijk wil zijn bij problemen. Dat zal liefhebbers wellicht verbazen en pijn doen, maar het is niet anders. Het is het gebruik bij alle merken."
In totaal werden er uiteindelijk 1.513 exemplaren gebouwd van de eerste generatie Clio V6 bij TWR (waarvan 1.415 in Gris Iceberg 640) en vervolgens 1.309 stuks van de phase II bij Alpine. Van de eerste generatie gingen er 141 exemplaren als Lutecia naar Japan (waarvan 139 in zilvergrijs) en 69 van de phase II. ‹›
En détail...
Renault Lutecia V6 (C61A06)
Motor:
Type L7X, 6 cilinder in V, benzine, 24 kleppen, injectie Bosch sequentieel ME 7.4, boring x slag 87 x 82,6 mm, cilinderinhoud 2.946 cm3. Vermogen 230 (DIN) pk bij 6.000 tr/min, koppel 300 Nm (DIN) bij 3.750 tr/min, compressieverhouding 11,4:1. Elektrisch systeem 12 Volt.
Versnellingsbak:
Type PK6. Handgeschakeld met 6 gesynchroniseerde versnellingen vooruit en 1 achteruit, snelheid bij 1.000 tr/min (km/h): 1e - 8,00, 2e - 14,85, 3e - 21,28, 4e - 28,35, 5e - 34,83, 6e - 41,34.
Wielophanging:
Onafhankelijke McPherson voorwielophanging met schroefveren, hydraulische schokdempers en stabilisatorstang (25 mm). Achter onafhankelijk multi-link. Stuurbekrachtiging.
Remmen/wielen/banden:
Geventileerde schijfremmen voor (330 mm) en achter (300 mm). Banden 205/50 ZR 17 voor en 235/45 ZR 17 achter. Standaard ABS.
Prestaties:
Topsnelheid 235 km/h, acceleratie 0-100 in 6,4 seconden.
Afmetingen/gewichten:
Lengte 3,803 meter, breedte 1,810 meter, hoogte 1,365 meter, wielbasis 2,510 meter. Spoorbreedte voor 1,502 meter, achter 1,510 meter, bodemvrijheid 0,105 meter. Draaicirkel 13 meter (tussen trottoirs). Gewicht: 1.335 kg. Tankinhoud 61 liter.