Een bonus in de lengte

Tekst: Tony Vos - Foto's Automedia

Een Renault die af en toe een beetje vergeten wordt, is de R10. Dat is deels te verklaren omdat deze auto ondanks zijn eigen naam onderdeel uitmaakt van het programma van de Renault 8. In 1964 lanceerde Renault de 8 Major, een extra luxueus aangeklede topversie van de in 1962 op de markt gebrachte R8. Zaken als verstelbare rugleuningen, een bekleed dashboard, asbakjes achterin en meer sierlijsten aan de buitenkant moesten het model samen met metallic lak (optie)een hogere positie verschaffen. Bovendien maakte in de motorruimte de nog nieuwe 956 cc motor bij de Major plaats voor de krachtigere 1.108 cc met als gevolg betere prestaties. De standaard schijfremmen rondom wisten hier prima raad mee.

Foto: De houten panelen en accenten trekken in het interieur de aandacht net zoals de groene bekleding.

Maar het leven van de Renault 8 Major was van korte duur. De opvolger moest meer allure krijgen inclusief een andere uitstraling. En zo verscheen de Renault 10 in het midden van 1965. De productie ging in juni van start, de presentatie aan het grote publiek vond samen met de revolutionaire Renault 16 plaats in september op de Parijse salon. Met dit tweetal kon Renault het hogere segment op zeer uiteenlopende wijze bedienen. De één vernieuwend met voorwielaandrijving en een achterklep, de ander traditioneel, sedan en met motor een aandrijving achterin.

Foto: Het front wordt gesierd door de vermelding Renault 10.

Omdat de Renault 8 al in diverse landen in de hele wereld werd geproduceerd, voegde de Renault 10 zich daar snel bij. Het vergde voor de assemblagelijn slechts kleine aanpassingen. De middensectie van vooruit tot en met achteruit was identiek aan de Renault 8. Het waren alleen de voor- en achterkant die langer waren. Dat leverde een extra voertuiglengte op van ruim twintig centimeter.

De productie van de Renault 8 was in 1965 begonnen in Valladolid en daar sloot de Renault 10 een jaar later naadloos bij aan.

In Spanje werd de Renault 10 meteen neergezet als de meer luxueuze variant van de Renault 8, de tussenstap van de 8 Major werd overgeslagen. De naam Major werd overigens niet gebruikt, in Spanje was altijd simpelweg sprake van de Renault 10 zonder toevoeging.

Voor ons staat de prachtig gerestaureerde 1967 Renault van Eusebio José Sánchez Legaz uit Mazzarón, gespoten in een donkergroene lak, zo kenmerkend voor die tijd. Hij kocht de auto in 2007 in het nabij gelegen Cartagena. Eusebio: “Ik vond de auto bij een vriend die ‘m jaren in een boomgaard had staan. De honden sliepen er altijd in. Die vriend vertelde me op een mooie ochtend dat hij realistisch gesproken de Renault 10 nooit zou restaureren en toen heb ik ‘m geadopteerd. De auto heeft slechts één eigenaar gehad die er daadwerkelijk mee heeft gereden. In de loop der jaren is de motor een keer vervangen door een 1,1 liter uit een Estafette.”

De auto ging vervolgens helemaal uit elkaar om vanaf een kale carrosserie weer volledig opnieuw opgebouwd te worden. Het echte carrosseriewerk en het spuiten is door een vakman gedaan, al het andere werk deed Eusebio samen met zijn vader. Sinds het moment dat Eusebio de restauratie beëindigde heeft hij er zo’n 9.000 kilometer mee gereden. Hij schroomt niet om er afstanden van vele honderden kilometers mee af te leggen.

Op zoek nu naar verschillen tussen een Franse en Spaanse Renault 10. Al komen we hier wat bedrogen uit. Chroom- en aluminiumkleurige biezen zijn alom aanwezig, langs de goten, rond de ruiten en op de flanken. Verder vooral aan de voorkant een fraai gevormde bumper die om het klepje van het reservewiel is geplooid. De ronde koplampen, identiek aan de R8, dragen een chromen omlijsting en ook de basis van de richtingaanwijzers/stadslichten oogt als chroom. De sierbies met het Renault-logo uit het midden is in aluminium uitgevoerd en heeft een zwart balkje met daarop de naam Renault 10. Daar staat bij een Franse versie Major te lezen. Ah, het eerste verschil is gevonden. Met het plaatje Renault op de aluminium balk tussen de achterlichten loopt de auto weer in de pas. Onder het rechter achterlicht staat de vermelding FASA España, een typeplaatje dat we op veel Spaanse Renaults zien. Nog even goed kijken, dan vinden we toch nog een derde verschil. De Renault 10 ging in Spanje getooid met de bolle wieldoppen van het eerste type Renault 8 en dat bleef tot het einde zo.

Hetzelfde geldt overigens over de techniek. Waar de Franse Renault 10 voor modeljaar 1970 de 1,3 liter motor uit de Renault 12 kreeg, hield FASA vast aan de vertrouwde 1,1 liter die 46 SAE pk leverde en uiteraard was gekoppeld aan een vierversnellingsbak met vloerpook.

De motorruimte ziet er bij dit exemplaar als nieuw uit en na het starten wordt die indruk bevestigd door het geluid dat de krachtbron produceert. Eusebio is niet voor niets gespecialiseerd in het leveren van onderdelen onder meer voor klassieke Renaults. Gezien het voor huidige begrippen bescheiden gewicht weet de auto hier behoorlijk mee te presteren. Let wel, behoorlijk voor toenmalige begrippen.

Een technisch verschil is te vinden bij de remmen. In Spanje hebben de Renault 8 en 10 alleen schijfremmen voor.

Foto: Onder de kofferklep zit een ovaal plaatje met het volgnummer van deze Renault 10 uit de Spaanse productie. De andere plaatjes zijn Frans.

Foto's: Zaken als dorpellijsten en portierbekleding bevinden zich in een prachtige staat.

Het interieur is de leeftijd en de jarenlange verwaarlozing niet af te zien. Natuurlijk zijn stoelen en achterbank opnieuw bekleed. Eusebio vond daarvoor een stof die dicht bij het groene origineel komt. De portierpanelen zijn met een zwarte kunstleer bekleed. De vorm daarvan komt volledig overeen met een Frans exemplaar. Waar met name bij de 8 TS nogal veel verschillen te vinden zijn bij de inrichting van het dashboard, is dat bij de Renault 10 helemaal niet het geval. Alle elementen zijn op exact dezelfde plekken te vinden en er staan op de diverse onderdelen geen opschriften van Spaanse licentiebouw. Het vermoeden is dat de specifieke onderdelen van de Renault 10 destijds uit Frankrijk afkomstig waren. Het dashboard plooit als het ware ter hoogte van het stuur omhoog. Op een houten ondergrond zit een brede snelheidsmeter met daaronder het metertje dat de hoeveelheid brandstof in de tank weergeeft. Verder nog een handjevol controlelampjes en de kilometerteller. Daar moest een bestuurder van een auto van standing het in de tweede helft van de jaren zestig mee doen. Hout is ook te vinden direct achter het stuur en op de spaken.

Via twee ronde kleppen kan frisse lucht in het interieur worden gelaten. De bediening van de verwarming heeft een plek midden onder het dashboard met rechts ernaast een dashboardkastje dat met de sleutel kan worden gesloten. Daaronder zit weer een trekhendel om het kofferdeksel te openen. Na het openen van de kap wordt duidelijk waar de Renault 10 in het voordeel is ten opzichte van de R8. Er kan in het vooronder voor 315 liter aan spullen worden meegenomen. Dat is maar liefst 75 liter meer dan in een Renault 8. Overigens beschikt de Renault 10 net als zijn kortere broer over nog eens 60 liter opbergruimte achter de achterbank direct onder de achterruit.

Foto: Op de plek van het bovenste dashboardkastje heeft Eusebio een radio aangebracht op een speciaal inbouwpaneel.

Eusebio zit er natuurlijk direct bovenop als er originele accessoires via een van zijn professionele kanalen worden aangeboden. Dat is ook aan enkele elementen van deze Renault 10 te zien. Jaloersmakend zijn de metaalkleurige plaatjes achter de portiergrepen. Deze beschermen het lakwerk, maar zijn in dit geval zeer fraai bewerkt met stylistische Renault-logotjes.

En je kunt van spatlappen vinden wat je wil, maar als ze van dezelfde naam als de auto zijn voorzien dan dragen ze bij aan de algehele uitstraling. En een luxaflex voor de achterruit is onder de hoogstaande Spaanse zon bijzonder praktisch.

Deze prachtige FASA-Renault 10 uit 1967 en de manier waarop Eusebio de auto van de ondergang heeft gered, zijn een goed voorbeeld van hoe het voortbestaan van een klassieker afhankelijk kan zijn van toevalligheden.

Foto: De Renault 10 loopt over van de prachtige details, zoals het beschermplaatje achter de portiergrepen met kleine losanges.

In totaal bouwde FASA-Renault tussen 1966 en 1971 37.689 exemplaren van de Renault 10. Het grootste aantal vond in 1967 zijn weg naar de klant, maar liefst 22.472 stuks. Daarna liep het snel terug. Met de introductie van de Renault 12 in 1970 vanuit Valladolid verdween voor een belangrijk deel het bestaansrecht van de Renault 10. Dat was overigens niet alleen in Spanje het geval.