Alles aan de Renault 1181-4 van Gerwin Willemsen uit Essen (B) glanst. Als deze staat wordt vergeleken met hoe hij de tractor in 2019 kocht in de Belgische Ardennen, dan verdient hij groot respect. De kwaliteit van deze grote zescilinder Renault uit de jaren zeventig is beter dan hoe dit exemplaar in 1978 de fabriek in Le Mans verliet.
Gerwin herinnert zich de Renault tractoren nog uit zijn jeugd. "Mijn vader heeft al heel lang op het bedrijf een 781. Op een gegeven moment kreeg hij de kans om een 1181-4 te kopen. Dat vond ik een droom van een tractor, maar mijn vader vond hem qua formaat en vermogen wat overdreven. En daar had hij natuurlijk gelijk in."
Gerwin's eerste Renault uit de bekende 1-serie uit de jaren zeventig was een 981-4, met een 5,7 liter 6 cilinder M.W.M. motor. Ik was voor die tractor al eens langs geweest bij iemand die een Walhalla aan Renault onderdelen had. Ik ging er twee jaar geleden nog eens heen voor een paar specifieke zaken. Ik had destijds in de Elzas bijna een 1181-4 gekocht. Maar helaas was ik net een dag te laat. Dat was een mooie tractor met alleen een kapotte motor."
"De onderdelenleverancier had zoveel onderdelen van Renault dat er makkelijk een volledige tractor uit samen te stellen was. Dat was ook mijn idee. Ik zocht bij hem een chassis van een 1181-4, maar ook de achterbrug, vooras en nog veel meer."
Ondanks het taalprobleem bracht de man een belangrijke vraag over aan Gerwin, "wat wil je nu eigenlijk?" Gerwin wilde een 1181-4. Die stond er eentje op het terrein. Kapotte motor, rotte spatborden, kromme trappen en geen bekleding. Kortom een wrak, maar wel compleet met papieren. Ik kocht 'm onder de voorwaarde dat alle ontbrekende onderdelen erbij geleverd werden. Mijn broer haalde 'm op en ik kon beginnen."
En dat beginnen deed Gerwin voortvarend. Hij heeft een loods op de boerderij van zijn vader waarin bijna alles met Renault te maken heeft. "Ik kwam 's ochtends vroeg al op tijd uit mijn bed om al een paar uur aan de tractor te kunnen werken, voordat ik naar mijn werk ging."
Voor de motor vond hij een ander exemplaar omdat de originele D 226-6 van M.W.M. een scheur in het blok had van 56 centimeter! Het verwonderde Gerwin dat er op de vooras nauwelijks speling zat. Hij wijt dat aan het gebruik in de Franse klei, dan heeft zo'n as minder de leiden. Technisch viel de tractor erg mee. Alle onderdelen werden gestraald en gespoten. "Ik heb zelf 80 liter oranje verf gemengd. Ik wil er namelijk nog twee exemplaren helemaal nieuw opbouwen. Met de zeldzame 1451-4 ben ik al een eind op weg. Ook daarvan zijn al diverse delen gereed. Ook de verf voor de wielen heb ik zelf gemengd in een hoeveelheid voor meerdere exemplaren. Het is iets minder beige dan de originele lak."
Net voordat hij de cabine erop wilde zetten en het hele chassis, de assen, achterbrug en motor vers door een vriend in de lak waren gezet, liet Gerwin de motor voor het eerst lopen. Hij hoorde al bij de eerste slagen dat de koppakking lek was. Dus had hij weer het nodige te sleutelen.
Op een aantal kleine punten wijkt de tractor af van fabrieksorigineel. Zo heeft Gerwin de rotte spatborden vervangen door bredere exemplaren om ook bredere en iets hogere banden te kunnen monteren. De achterplaten van de trappen sluiten daar prachtig op aan. Doordat de achterbanden een grotere omtrek hebben staat de tractor van de zijkant gezien perfect waterpas, terwijl de grote zescilinders uit die tijd juist hun neus wat meer in de lucht staken. Ook is het dashboard niet bekleed met een zwart kunstleer. Het gespoten dashboard staat de tractor erg goed en sluit aan bij de nieuwstaat van de cabine. Naast de standaard 117 lliter brandstoftank monteerde hij een tweede van 205 liter.
Gerwin is blij dat hij van zijn gezin alle steun krijgt bij zijn hobby. "Mijn vrouw ziet mijn passie en begrijpt die. Ze ziet ook dat ik dingen afmaak en projecten niet laat stranden. Zo ook bij een tussenproject van een stalen paal om daar de lichtbak van een Renault Agriculture-dealer aan op te hangen. Ze zeggen altijd dat achter een sterke man een nog sterkere vrouw staat en dat is bij mij zeker het geval."
Alle stickers op de Renault 1181-4 van Gerwin zijn nieuw. Een deel daarvan, met name de stickers aan de buitenkant, heeft hij laten maken in Kalmthout. Het gaat dan om de zwarte balken op de motorkap en de Blocamatic stickers daar direct onder. Gerwin gaat daarin heel ver. "De letters van Blocamatic en het kader zitten los op mijn motorkap en zijn niet geprint op doorzichtig stickermateriaal. Alle stickers voor in de cabine vond hij in Frankrijk. Zowel de raamstickers als bijvoorbeeld de stickers bij de hendels van de Tracto-Control hefinrichting.
Tegelijk met de restauratie maakte Gerwin de papieren van de 1181-4 in orde. Dat was niet altijd even gemakkelijk. Het kentekenbewijs stond op naam van ene Bernard Duprez uit Croisilles in het departement Pas de Calais. Dat komt aardig overeen met de vestigingsplaatsen van dealer Gueudet Motoculture.
Ondanks dat Gerwin heel graag tractoren restaureert, moet het eindresultaat wel bruikbaar zijn. Daarom dat hij met regelmaat een machine in de hefinrichting (met een extra hefcilinder) hangt om wat klussen te klaren. Daarna spuit hij de Renault weer helemaal schoon!
Van de R7674 werden er van 1 juni '74 tot 1 december '76 400 stuks gebouwd als 1151-4. Van de 1181-4 liepen van 1 februari '76 tot 14 november '80 2.557 stuks van de band. Van de opvolger, de 1181-4 S, produceerde Renault van 14 november '80 tot 30 september '82 622 stuks. In totaal dus 3.579 stuks.