Si j'étais président

Tot en met de Tweede Wereldoorlog worden veel Renaults in Franse overheidskringen aangetroffen. Ook tijdens officiële staatsbezoeken wordt nog tot ver in de jaren vijftig de statige Suprastella met open carrosserie gebruikt. Maar met de komst van de Citroën DS half jaren vijftig en de absolute voorkeur van De Gaulle voor dit voertuig, raakt Renault op de achtergrond. De Frégate biedt niet genoeg concurrentiekracht en zelfs het ene verlengde exemplaar dat Renault bouwt, slijt zijn dagen als voertuig waarin hoge gasten op het fabrieksterrein worden rondgereden. Half jaren zeventig valt het doek voor de DS en behoort ook de politiek van de beroemde generaal tot het verleden. De nieuwe wind die in Parijs waait zorgt voor een nieuwkomer bij de officiële voertuigen: de Peugeot 604. Weer vist Renault achter het net met de vijfdeurs 30 TS, alhoewel vooral de 20 bij lagere overheden en militairen jarenlang in de smaak valt.

Maar de Renault 25 vormt het keerpunt. Eerst wordt aan de Franse president een 25 V6 in normale verschijningsvorm geleverd, een auto die door Labbé is gepantserd. Kort daarna wordt een donkerblauwe 25 Limousine afgeleverd, een auto die eveneens gepantserd is en wordt uitgerust met onder meer zuurstoftanks in de bagageruimte.

Maar laten we eens een paar stappen terug gaan. Eind 1983 kondigt Renault de komst van haar nieuwe topmodel aan. De 25 moet met zijn sierlijk gelijnde carrosserie de hoekige 20 en 30 doen vergeten. De ontwerpers hebben hun fantasie behoorlijk de vrije loop gelaten en daar heeft Renault deze prachtige auto aan te danken. Citroën produceert op dat moment de CX, eveneens een uitermate elegante verschijning die vanaf de tweede helft van de jaren zeventig verkrijgbaar is in een verlengde uitvoering, de Prestige en later ook de Limousine. Renault voelt er wel wat voor om in dit prestigieuze segment met de 25 te gaan concurreren. Samen met Heuliez in het Franse Cerizay worden de aanpassingen aan de carrosserie ontwikkeld. De auto is tussen de wielen met exact 22,7 cm verlengd. Deze toename in lengte komt volledig ten goede aan de beenruimte van de achterpassagiers. Dit heeft de nodige gevolgen voor de carrosserie. Heuliez gaat de auto ook in haar eigen fabriek bouwen en koopt daarvoor van Renault een dompelbad om de carrosserie dezelfde anti-corrosie behandeling te laten ondergaan als de exemplaren van de 25 die in de Renault-fabriek in Sandouville worden gemaakt.

De achterdeuren worden een flink stuk verlengd, waarbij de vaste driehoekige ruit behouden blijft en de te openen ruit langer is. Dat levert overigens in de praktijk al snel problemen op. Renault past dezelfde ruithefmotor toe die te zwak blijkt. De B-stijl wordt aanzienlijk dikker uitgevoerd en is ook zichtbaar tussen de voor- en achterportieren. Hierop staat een klein Heuliez logo. De voorportieren zijn in principe gelijk aan die van de gewone 25, alleen is de buitenplaat verlengd puur om het zijaanzicht harmonieus te houden. Verder krijgt de 25 Limousine een aan de achterkant licht verhoogde dakplaat met als doel de hoofdruimte achterin te vergroten. In feite zijn dit alle constructieve wijzigingen die worden aangebracht. Heuliez bouwt de 25 Limousine vanuit de basis op, zodat hier geen sprake is van een doorgezaagde carrosserie die later is verlengd. Toch zijn er te weinig verstevigingen toegevoegd om de carrosserie zijn originele stijfheid terug te geven. De typebenaming op de buitenkant bestaat om te beginnen uit de Renault 25-vermelding links op de achterklep. De meeste exemplaren hebben vervolgens fraaie metalen Limousine typeplaatjes onderaan de C-stijlen. Limousine is in een sierlijke schrijfletter uitgevoerd. Toch beschikken de eerste exemplaren over kunststof plaatjes met ‘Limousine’ in het bekende Renault lettertype, de magere en cursieve variant. Verder heeft het groene voorserie exemplaar een typeplaatje in de Renault letter maar dan rechts op de achterklep. Een enkele auto heeft een kleine variant hiervan rechts op het dashboard onder de radiobediening.

Tegelijk met de lancering van de 25 Limousine komt Renault ook met de 25 V6 Turbo op de markt en beide auto’s hebben de nodige uiterlijke overeenkomsten. De Turbo wordt gekenmerkt door grotere bumpers die op de bovenrand na in de carrosseriekleur worden gespoten. Verder heeft de turbo een andere grille. De bovenplaat vormt één geheel en het logo is uit het midden geplaatst, terwijl het open gedeelte met een brede chromen rand is omlijst. Deze elementen, bumpers en grille, worden op alle varianten van de 25 Limousine toegepast. En daardoor neemt de totale lengte toe tot 4,925 meter. De 25 Limousine is daarmee de langste in serie gebouwde Renault van na de Tweede Wereldoorlog.

Drie motorvarianten komen er uiteindelijk op de markt, al is in een folder van Heuliez ook sprake van een 2,2 liter gebaseerd op de GTX en werd enkele jaren geleden tijdens een veiling bij Heuliez een 2 liter GTS met Limousine carrosserie aangeboden. Maar deze twee viercilinders worden niet in serie gebouwd. Het programma vangt aan met de TurboDX voorzien van de 2,1 liter turbodiesel die een vermogen levert van 85 pk en een koppel van 181 Nm. Geen waarden om indruk mee te maken. De auto haalt hiermee een topsnelheid van 172 km/h en een acceleratie van 0 tot 100 in 13,3 seconden. Toch is er belangstelling voor deze dieselversie vooral vanuit het bedrijfsleven en taxifirma’s. De meest geliefde motorvariant is de V6 Injection. De 2,7 liter met injectie levert het bekende vermogen van 144 pk en legt ook een prima koppel van 215 Nm aan de dag. Er kan worden gekozen uit een handgeschakelde vijfbak of een drietraps automaat. De handgeschakelde versie topt op 201 km/h en sprint in 10,2 seconden naar de 100 km/h. De automaat brengt het tot 196 km/h en heeft 11,5 seconden nodig voor het sprintje. De meest exotische uitvoering van de 25 Limousine is de V6 Turbo waar maar een handjevol van wordt gemaakt. In het vooronder ligt de verkleinde V6 met 2,5 liter inhoud die een vermogen levert van 182 pk en dat laat zich weer vertalen in een topsnelheid van ruim 225 km/h. De Turbo is er uitsluitend met een handbak.

Het interieur van de 25 Limousine is in principe gelijk aan dat van de normale 25 met als uitzondering de grotere beenruimte. Toch zijn er wat kleine verschillen. Zo wordt de Limousine geleverd met voetensteuntjes, twee kussentjes in dezelfde stof als de portierbekleding en TL-verlichting achterin. Hiervoor is rechts in de kofferruimte een omvormer gemonteerd. In de langere achterportieren zijn grote asbakken met aansteker geplaatst, waarvan er twee varianten bestaan. De meeste exemplaren hebben de grootste variant die de hiervoor bedoelde opening volledig vult. Op het zwarte drukknopje staat het Heuliez-logo. Alle van de 25 bekende opties zijn op de Limousine verkrijgbaar zoals lederen bekleding, ABS (op de V6 Injection), een elektrisch bediend schuifdak en airconditioning. Zeer specifiek voor de Limousine is het Executive pakket. Dit bestaat achterin uit twee volledig elektrisch verstelbare stoelen, die identiek zijn aan de stoelen voorin. Tussen de stoelen in zit een opklapbare armleuning en achter de rugleuning is een bergvak gemaakt, bijvoorbeeld voor een aktetas. Dat houdt meteen in dat de mogelijkheid om een bank neer te klappen ontbreekt. De wand tussen de bagageruimte en de achterstoelen is vast gemonteerd.

Het Executive pakket is te combineren met zowel stoffen als lederen bekleding. Voor de meerprijs kon destijds een nieuwe Renault 5 GTL worden gekocht. Op foto’s van de eerste types is te zien dat de stoelen achterin op tweederde van de rugleuning een kenmerkende knik vertonen, maar de meeste exemplaren van de Limousine Executive hebben dezelfde stoelen als de 25 V6 Turbo met een rechte rugleuning. Ook zien we op foto’s een volledig gladde portierbekleding, maar de productie-exemplaren beschikken gewoon over stof. Het interieur is in meerdere kleuren verkrijgbaar: beige of zwart/grijs. Renault levert de 25 Limousine in principe in alle metaalkleuren die bekend zijn van de 25, met uitzondering van rood metallic, terwijl zwart als niet metaalkleur verkrijgbaar is. Ook zijn er witte exemplaren bekend, al staat deze kleur niet in de officiële lijst. Bij sommige lakkleuren hoort een contrastkleur waarin de onderkant van de bumpers, de rand onder de stootstrip en de omlijsting van de portierruiten worden gespoten. Het gaat om een middengrijze metaalkleur die wordt gecombineerd met onder meer zwart, zilvergrijs en donkergrijs.

Renault lanceert de Limousine in 1984 op de Mondial de l’Automobile in Parijs en levert de eerste exemplaren in de eerste helft van 1985 uit. Lang draait de productie niet door want voor het einde van 1986 wordt het model weer geschrapt, nadat er 832 exemplaren zijn geproduceerd. En dat terwijl de productiecapaciteit 10 exemplaren per dag bedraagt. Omgerekend betekent dat een jaarproductie van zo’n 2.400 stuks! In de eerste helft van 1987 worden de laatste exemplaren afgeleverd die in voorraad zijn geproduceerd en daarmee wordt de kortstondige carrière van de 25 Limousine afgerond. Toch blijkt er na de stop van de productie nog wel behoefte aan een lange versie van de 25. Om bij de tijd te blijven wordt het exemplaar van de Franse president omgebouwd tot een Phase II Renault 25, die door Heuliez nooit is geproduceerd. Verder verlengt het Nederlandse carrosseriebedrijf Boonacker ook een aantal exemplaren van de 25 Phase II. Maar dan praten we over een doorgezaagde auto waarbij de lasnaden al na enkele jaren zeer duidelijk zichtbaar worden. Bij de inrichting worden elementen gebruikt van de originele Heuliez Limousines.

Renault brengt een speciale folder over de Limousine uit, voornamelijk in zwart met daarin een zwarte Limousine met beige interieur. De auto heeft de normale achterbank en achterin worden details van de Executive getoond. Ter introductie en voor een zeer specifieke doelgroep wordt een speciale uitgave gemaakt. Het gaat om een zilverkleurige doos met daarin een losbladige korte roman “Un Bonheur d’avance” genaamd. Dit verhaal is geschreven door Georges Conchon. In de map zitten tussen de teksten zes artistieke foto’s van Uwe Ommer. Hiervan worden er 3.000 exemplaren gedrukt. Daar de 25 V6 Turbo en de Limousine tegelijk worden gepresenteerd aan de pers, is de documentatie van beide auto’s gecombineerd. Kopers krijgen uiteraard het normale instructieboekje en daarbij een aanvulling voor de specifieke uitrustingsdetails van de Limousine.

Veel Limousines hebben de tand des tijds niet overleefd. Specifieke onderdelen zijn nauwelijks te vinden, maar gelukkig is een klein aantal zeer fraaie exemplaren bewaard gebleven. Bijna stuk voor stuk auto’s met historie!

Bijgaande foto's van de productie van de Renault 25 Limousine van Heuliez kunt u eenvoudig downloaden door er met de rechtermuisknop op te klikken. De foto's hebben een hogere resolutie dan hier afgebeeld.