Beeld Jan Banning
In Rwanda werkt Mondiaal FNV samen met de bouwvakbond STECOMA. Er zijn toenemende kansen voor vrouwen om aan het werk te komen in de bouwsector maar op de bouwplaats worden ze geconfronteerd met discriminatie en seksuele intimidatie. STECOMA komt op voor de vrouwen die werkzaam zijn in de bouw en verbetert hun positie en arbeidsomstandigheden. Dit doen o.a. vrouwelijke bouwvakkers die actief zijn namens STECOMA. Zoals Francine en Emerthe.
Francine (36) is echtgenote en moeder van twee jongens. Ze werkt als metselaar, staalbuiger en schilder in de bouw in Rwanda. En ze is vakbondsleider bij STECOMA . Het leven van Francine is verweven met de Rwandese Genocide in 1994. Als 7-jarig meisje verloor ze haar vader en raakte de rest van haar familie kwijt. De Genocide heeft haar een geest van vechten om te overleven, veerkracht en geduld gegeven. “Het helpen van mensen met problemen houdt mij sterk”.
Emerthe (45) is echtgenote en moeder van zes kinderen. Ze werkt in de bouw als voeger en supervisor en soms als trainer in het voegwerk voor vrouwen. Ze is ook vakbondsleider bij STECOMA: ze maakt vrouwen bewust van hun rechten, hoe ze behandeld moeten worden op het werk. “Ik houd van het uitwisselen van ideeën en met vrouwen te praten over hun rechten, hen te motiveren zich aan te sluiten bij de vakbond zodat vrouwen met één stem kunnen spreken.”
Hoe leven ze, waar lopen ze tegenaan in hun (vakbonds-)werk en waar zijn ze trots op?