Buurtteammedewerker in Utrecht
Tekst Ronald de Kreij Beeld Doon van de Ven
Hoe belangrijk zijn kaderleden voor de bond? Welke rol spelen zij? Deze vragen leggen we voor aan enkele ervaren kaderleden van FNV Handel zélf. Onder wie Carla Cornelesen, manager van drie Etos-winkels op de Veluwe. ‘Misschien vond mijn werkgever mij tijdens het actietraject niet altijd even aardig, maar dat vind ik niet erg. We hebben immers het zelfde doel.’
FNV Handel-bestuurder Cindy Onvlee over kaderlid Carla Cornelesen:
‘We hebben een behoorlijk zwaar maar succesvol actietraject bij Etos achter de rug. Het bijzondere is dat de aanzet hiervoor werd gegeven door een groep van zes winkelmanagers. Carla is een van hen. Wat haar kenmerkt is haar strijdlust. Ze is een echte voortrekker en weet anderen te motiveren om ook in beweging te komen.’
‘Ik heb totaal geen vakbondsachtergrond. Voor mij was de bond altijd een ver-van-mijn-bed-show. Tot ik anderhalf jaar geleden zag dat de winkelmedewerkers niet kregen wat ze verdienen. We houden van ons werk en doen het graag, maar daar moet wel iets tegenover staan. Om te beginnen een salaris waarvan je kunt leven. Maar dat lukte op een gegeven nog maar weinig mensen. Die constatering deed me pijn, maar met Etos zelf kwam ik ook niet veel verder. Daarom heb ik aangeklopt bij de FNV en gevraagd of zij tips voor mij hadden om Etos ervan te overtuigen de salarissen wél substantieel te verhogen.’
‘Ik maakte deel uit van een groep winkelmanagers die alle Etoswinkels uit het land vertegenwoordigde. Vanuit deze groep is een cao-delegatie ontstaan die in gesprek is gegaan met Etos. Want de bond kwam er bij Etos niet doorheen. Die kon dat ook niet, want we hadden op de werkvloer nauwelijks vakbondsleden. FNV-bestuurder Cindy Onvlee adviseerde ons daarom een kadergroep op te zetten, die vervolgens het voortouw zou nemen om onder de werknemers leden te werven. Dat hebben we gedaan en het is gelukt. De FNV kreeg meer positie bij Etos.’
‘Het was een leuk en interessant, maar ook behoorlijk intensief traject. Plannen maken, informatie ophalen, acties bedenken, een Facebookpagina samenstellen, een petitie opstellen… En met succes. We hebben mooie salarisafspraken kunnen maken. Na diverse acties weliswaar, maar het is gelukt.’
‘We begonnen met de slogan “Etos doe iets”. Nu we mooie stappen hebben gezet, hebben we die slogan aangepast in “Etos doet iets”. Want we willen het positieve verhaal vertellen. We hebben immers allemaal een Etos-hart en we hebben ook allemaal het zelfde doel: van Etos een nog mooier bedrijf maken.’
‘Mijn werkgever heeft het mij tijdens het actietraject gelukkig nooit lastig gemaakt. Misschien vond men mij niet altijd even aardig, maar daar heb ik niets van gemerkt. Bovendien vind ik dat ook helemaal niet erg. Want wat ik al zei: we hebben allemaal het zelfde doel. Als de directie dan de hakken in het zand zet, dan gaan wij gewoon iets harder trekken. Zolang we er maar samen uitkomen.’
‘Ik heb in mijn rol als vakbondskaderlid dingen gedaan die ik eigenlijk liever niet doe, zoals mediaoptredens geven en een verzameling betogers toespreken op de aandeelhoudersvergadering van Ahold Delhaize in Zaandam. Daar moet je lef voor hebben. Dat heb ik niet, maar ik doe het toch, omdat ik me verplicht voel tegenover mijn medewerkers.
‘In het verlengde van dit alles heb ik nu een nieuwe stap gezet. Ook weer nieuw en spannend. Ik heb me verkiesbaar gesteld voor de ondernemingsraad en ben ook gekozen. Ik ben nu nog een beetje aan het or-werk aan het snuffelen. Daarna kijk ik wel weer waar ik me vanuit de or in wil gaan mengen. Ik ben benieuwd wat dit me zal gaan brengen.’