Buurtteammedewerker in Utrecht
Tekst Ronald de Kreij Beeld Doon van de Ven
Carin en Joyce geven een presentatie op een internationaal vakbondscongres eind vorig jaar in Amsterdam.
Hoe belangrijk zijn kaderleden voor de bond? Welke rol spelen zij? Deze vragen leggen we voor aan enkele ervaren kaderleden van FNV Handel zélf. Onder wie Joyce van Gils (medewerkster Lidl Amstelveen) en Carin Steenbergen (Lidl Ermelo). ‘Ik denk dat ik als kaderlid echt het verschil kan maken.’
FNV Handel-bestuurder Fatma Bugdayci over de kaderleden Joyce van Gils en Carin Steenbergen: ‘Over beiden kan ik kort zijn. Carin is mijn “oudste” kaderlid. Zij is uitgegroeid tot een krachtig kaderlid. En Joyce heeft echt haar grenzen verlegd. Ze heeft zich in korte tijd ontwikkeld tot een stevige vrouw die eveneens haar mannetje staat in het kaderwerk.’
‘We hebben het goed in Nederland, constateerde ik vijftien jaar geleden al, maar ik zag ook dat er op de werkplek best nog wel wat verbeteringen mogelijk waren. De brief van FNV Handel-bestuurder Fatma Bugdayci waarin ze de Lidl-medewerkers vroeg om eens te komen praten over de oprichting van een kadergroep, viel dan ook in goede aarde. Een collega die al FNV-lid was vroeg of ik mee ging. Nou, zo is het gekomen, zogezegd.’
‘Fatma zegt dat ik veel heb geleerd, en dat is zeker waar. Als je mij een paar jaar geleden had gevraagd of ik ooit naar een ver land zou vliegen om een vakbondscongres te bezoeken, dan had ik nee gezegd. Ik had hartstikke vliegangst! En als je me had gevraagd om een toespraak te houden op zo’n congres, dan was ik weggevlucht. Nu niet meer. Ik heb zelfs al meerdere keren dit soort toespraken gehouden. Ik ben zekerder geworden, sta sterker in mijn schoenen. Ik durf op te komen voor de belangen van mezelf én van anderen. En daar hoef ik echt niet elke keer Fatma voor te bellen. Ik weet wat de rechten van mijzelf en van mijn collega’s zijn.’
‘Toen Joyce zich melde als kaderlid, ben ik een tijdje haar buddy geweest. We trekken nog steeds veel samen op. We zitten op één lijn, hebben ook het zelfde karakter. Ik herkende me in haar. Ook ik durfde in het begin niet echt uit mijn schulp te kruipen. En zoiets als dit interview nu met jou, dat had ik tien, vijftien jaar geleden echt niet gedaan. Veel te eng. Maar de bond biedt je als kaderlid tools om je te ontwikkelen. Nu praat ik mee tijdens het cao-overleg en geef ik zelfs interviews voor de camera.’
‘Kaderwerk is leuk en veelzijdig. Je spreekt collega’s door het hele land – en zelfs in het buitenland – en je kunt mensen helpen. Ik word inmiddels veel benaderd door collega’s met vragen. Zo van: "De werkgever zegt dit, maar klopt dat ook wel?"’
‘Ik zie mezelf als een wandelend informatiepunt. En dat twee kanten op. Informatie verstrekken aan collega’s, maar ook informatie verzamelen over wat leeft op de werkvloer. Handig in dit geval: je krijgt als kaderlid informatie van de bond die eigenlijk van de werkgever had moeten komen, maar wat om welke reden dan ook niet is gebeurd.’
‘Ik denk dat ik als kaderlid echt het verschil kan maken. Je kunt er voor zorgen dat medewerkers krijgen waar ze recht op hebben. Zorgverlof bijvoorbeeld. Als zoiets lukt, dan geeft dat een heerlijk gevoel. Je krijgt er ook waardering voor. Nee, ik vind het heerlijk en doe het graag. Ik ga dan ook nog wel even door met mijn kaderwerk.’
‘Je probeert het een en ander, waarmee je hoopt zodanig beweging te veroorzaken zodat je veranderingen kunt bewerkstelligen. Want wat ik al zei: we hebben het niet slecht, maar het kan nog altijd beter. Zie de werkdruk waar we als FNV al jarenlang iets aan proberen te doen. Dat is echt een lange strijd.’
‘Tja, wat kan ik zeggen over het belang van kaderleden? Ze zijn belangrijk, dat is zeker. Het klinkt ook logisch, maar dat is het niet. Een vakbond heeft kaderleden nodig. Met vijf mensen gaan staken heeft geen zin. Dus je hebt veel leden nodig, en daarmee ook veel kaderleden die hen motiveren en sturen. Hoewel dat motiveren wel behoorlijk lastig is, hoor. Dat heb ik zelf wel gemerkt. Maar dat geeft niet. Kaderwerk is ook een kwestie van lange adem.’
‘Wat is een bond zonder kaderleden? Geen idee. Zo bijzonder vind ik mezelf nou ook weer niet. Ik doe gewoon mijn ding en samen met Fatma en andere kaderleden bereiken we doelstellingen. Maar als we dit niet zouden doen, dan zouden mijn collega’s en ik slechter af zijn in ons werk. Dat weet ik wel zeker.’