Tekst Eva Prins Beeld Jenny Lindhout
Arthur Nelissen (67) is blij dat hij na zijn ontslag hulp kreeg van Ger Essers. Het FNV-kaderlid weet alles van de wet- en regelgeving voor mensen die net als Nelissen in Duitsland wonen en in Nederland werk(t)en. ‘Zonder Ger was het een puinhoop geweest.’
Na vijfendertig jaar bij Rockwool in de planning en logistiek gewerkt te hebben, vond Arthur Nelissen het eind 2021 mooi geweest. Hij was 65, werkte fulltime en dat begon hem fysiek steeds zwaarder te vallen. Dus toen hij eruit kon via ‘ontslag met een vaststellingsovereenkomst’, greep hij die mogelijkheid met beide handen aan. Twee jaar WW en dan AOW en pensioen, zo was zijn gedachte, maar dat was buiten ‘de gekte van de grens’ gerekend.
Nelissen woont sinds vijftien jaar in Duitsland, net over de grens, en moest tot zijn verrassing WW aanvragen in Duitsland. ‘Heel raar. Ik heb altijd premies betaald in Nederland, niet in Duitsland.’ Verrassing twee bleek vervolgens een nog onaangenamere: de WW in Duitsland duurt maar elf maanden en bedraagt slechts 67 procent van het laatstverdiende loon. In Nederland zou hij de eerste twee maanden 75 procent en daarna ruim twee jaar 70 procent hebben gekregen.
Zijn werkgever was bereid het verschil aan te vullen, maar daarmee was de kous nog niet af, want Nelissen zat ook nog net een inkomenshiaat van elf maanden doordat de pensioenleeftijd in Duitsland op dat moment 65 jaar en 10 maanden was en in Nederland 66 jaar en 9 maanden.
Via zijn zwager was Nelissen inmiddels in contact gekomen met FNV-kaderlid Ger Essers. De 77-jarige Essers is deskundig als het gaat om mensen die zoals hij het zelf noemt ‘worden gemangeld door de grens’: mensen die in Duitsland of België wonen en in Nederland werken. Of andersom.
Hij kwam met een mogelijke oplossing voor het inkomenshiaat: SPAWW. Deze ‘bovenwettelijke WW’ is in een groot aantal cao’s afgesproken om te zorgen dat de WW die in 2016 werd verkort naar maximaal 24 maanden, weer maximaal 38 maanden is.
En dan was er nog de kwestie van de zorgverzekering, en van de AOW-aanvraag die via Berlijn moest en zo ging het maar door. Nelissen: ‘Ik heb twee ordners aan papierwerk liggen.’ Inmiddels, nu bijna twee jaar verder, is het voor hem allemaal goed afgerond en kan hij eindelijk van zijn pensioen gaan genieten. Dankzij Ger.
Nelissen: ‘Ik ben enorm dankbaar dat hij me al die tijd heeft bijstaan. Zonder hem was het een puinhoop geweest en was ik veel geld misgelopen waar ik wel recht op had.’