Tekst en foto’s: Nichon Glerum
Nichon Glerum (naast fotograaf ook oprichter van Clothing Loop) keek vijf uur lang naar twee mensen die zich continu omkleden. Catwalk Continuüm van Zwermers bleek geen monotone modeshow, maar een humoristische, activistische en herkenbare performance, die haar aan het denken zette over haar eigen identiteit, uiterlijk en de kracht van kleding.
Normaal gesproken kleed je je aan voor de spiegel. Bij Catwalk Continuüm is het publiek de spiegel. Makers Paul van de Waterlaat en Inez Wolters banen zich een weg langs een spoor van tassen – hun catwalk – en toveren uit elke tas een zorgvuldig samengestelde outfit tevoorschijn. Sieraden, accessoires – zelfs hun kapsel wordt vliegensvlug aangepast. Zodra een outfit compleet is, staan ze een paar seconden stil. Precies lang genoeg om als publiek direct een oordeel te vellen: in een fractie van een seconde is mijn mening gevormd. Wat voor type persoon is dit, wat verdienen ze, waar gaan ze op vakantie, en zou ik bij ze aan tafel willen zitten? Het is confronterend te merken hoe snel en onbewust ik oordeel, en hoe lastig het is om dat uit te schakelen. Kleren maken de man, en de rest van de wereld vindt daar vervolgens wat van.
Ondanks de duur – vijf uur in de brandende zon – wil ik niet weg. FOMO houdt me op mijn plek: welke stijlen en identiteiten zitten er nog in die tassen? Een futuristisch zilver kledingstuk lonkt, nog zo’n veertien tassen te gaan. Ook mijn persoonlijk fashion-verleden komt voorbij: het ongemak van de low rise-jeans uit de jaren negentig, mijn korte flirt met alto-kledij, de vintage jurkjes uit mijn eigen roaring twenties. Alles passeert de revue: van minimalist tot futurist, van gabber tot boomer, Y2K de eerste keer, Y2K de tweede keer (zullen we het daarmee ook definitief afsluiten?).
Er zijn ook dingen die je minder snel in het Nederlandse straatbeeld ziet, bijvoorbeeld eerdergenoemde pakken van zilverkleurig plastic, iets traditioneels dat me doet denken aan Amish, een kostuum met Venetiaanse maskers en een kledingstuk waar de makers samen in passen. Een symbool van verbondenheid? Stijl lijkt misschien persoonlijk, maar eigenlijk verbindt het ons met de mensen om ons heen – of door wie we hopen te worden geaccepteerd.
Zelfs het naakt is functioneel, en misschien is dat wel de onderliggende boodschap: onder die laagjes stof en styling zijn we verrassend gelijk. En dat is verdomde goed om nog maar eens te beseffen in deze tijd.
PS: Ik ben uiteindelijk ook voor functioneel naakt gegaan en toch even gaan zwemmen. Toen ik me daarna weer aankleedde, realiseerde ik me dat Zwermers zich tijdens één performance net zo vaak omkleden als een gemiddeld mens ongeveer in een jaar. En dat maakt deze performance niet alleen bijzonder, maar ook bewonderenswaardig.
*
Catwalk Continuüm van Zwermers is t/m 21 juni te zien. Zie ook https://oerol.nl/programma/catwalk-continuum/