Uri Ivgi, goed bezig met de aardappels en de uien

Tekst: Jan van Tienen
Foto's: Uri Ivgi door Annemarie Venema, Liam McCall door Nichon Glerum
Video: Dansers door Robbert Klein

Oerol geeft veel inspiratie, blijdschap en verbondenheid maar vraagt daarvoor terug: je nachtrust en een zekere uitputting. Het is voor de bezoeker een dobber, maar zeker ook voor de makers die tien dagen festival enigszins fit proberen te blijven voor de kunst. Wat doen ze dan als ze niet spelen of repeteren? Van Anne van de Wetering, vriend van de Dagkrant én dramaturg bij Club Gewalt, hoorden we van het magische gegeven dat in het huisje waar Club Gewalt en De Dansers samen slapen ook tijdens de rust-tijd wordt gedanst. “Ze spelen Dance Dance Revolution op de Wii”, zei Anne met een grijns. 

Dat deed ons veel plezier en we vroegen ons af hoe anderen rusten en zo kwam het dat we Danae Bos en Liam McCall van De Dansers spraken over hun tijdverdrijf tussen de optredens door, en ook Elien van den Hoek van het Houten Huis, Annemarie Venema van Ivgi&Greben en heel kort, Emma Lesuis. 

Liam, scènebeeld uit DEEP/END

Liam McCall (performer bij De Dansers): “Rust is behoorlijk belangrijk voor een speler, maar het verschilt van persoon tot persoon. De ene is meer van het rustig aan doen, de ander gaat ook wel aan van al het avontuur en de ontmoetingen die een festival te bieden heeft. Ik ben die laatste persoon. Maar ik heb ook wel dagen gehad dat ik dan tot 13.00 uur in m’n bed blijf liggen na 12 uur slaap. Dan rol ik eruit en ga ik heel veel eten. En ja, we hebben inderdaad een keer Dance Dance Revolution gespeeld. Het was een beetje voor de grap wel. Wij zijn professionele dansers terwijl Club Gewalt veel meer zangers en muzikanten zijn, maar we kwamen erachter dat zij een veel hogere score haalden in dat spel. Ze hakten ons helemaal in de pan.”

Annemarie Venema (productieleider Ivgi&Greben): “Rust is heel belangrijk! De dansers doen erg fysiek werk onder intense omstandigheden (lees: heel veel wind, zand, regen, kou –- het weer van Oerol) en komen pas rond middernacht terug. Dan moet er nog gedoucht worden, worden er nog spelletjes gespeeld en gaan we soms de hort op, dus je kunt je voorstellen dat de ochtenden in onze accommodatie erg stil zijn. Gedurende de dag repeteren we eigenlijk niet en kan iedereen uitslapen, naar de sportschool in West, studeren, naar voorstellingen of iets anders voor zichzelf doen. Iedere dag kookt er iemand en eten we gezamenlijk rond 19 uur. Dit is eigenlijk het eerste moment van de dag dat we met z’n allen samenkomen, en heel fijn is voor de groepsbinding. Iedereen vertelt over diens dag en avonturen. Na het diner geven Johan en Uri (de choreografen) ‘notes’ aan de dansers. Hierna warmen de dansers  zich thuis op, rijdt techniek en productie al naar het strand en vertrekken de dansers rond 21.45 richting het strand. Rond 22.30 start de productie en dan begint alles van voor af aan.”

Foto Elien van den Hoek

Elien van den Hoek (regisseur Voor ze verdwijnen, Houten Huis / Theater STAP): “Ons kind is ook op het eiland en we zijn nu net in de Pluktuin in Hoorn. Als we rusten, houden we ervan associatiespelletjes te spelen. Bijvoorbeeld: één van ons houdt een persoon in het hoofd die iedereen kent, en de anderen stellen daar associatieve vragen bij om uiteindelijk te raden wie het is. Stel we nemen Kees Lesuis, voormalig artistiek leider Oerol, dan vraag je: ‘stel deze persoon is een kleur, welke kleur is ie dan? Of als ‘ie een dier was, welk dier was ‘ie dan? Of wat voor water? Is ie meer een rivier, een glas water of meer een dauwdruppel?’ De grap is dat het echt vaak lukt om op basis van deze informatie iemands identiteit te raden.”

Danae Bos (productieleider De Dansers): “Spelen op zo’n festival is in ieder geval voor De Dansers alleen te doen als ze goed, lekker eten hebben, dus daar zorg ik voor. Sommigen van de Dansers zoeken rust, anderen gaan alsnog naar café De Vijfpoort. Toch merk je dat we de hele tijd door moeten, en ook zo’n rustdag waarop we niet spelen [voor De Dansers en Club Gewalt: woensdag 12 juni] zet niet veel zoden aan de dijk: we zijn dan alsnog bezig een soundcheck voor het optreden in Opium te doen, daarna had Guy Corneille [artistiek leider van De Dansers] een performance op de Deining, en daarna moesten we weer terug racen naar Opium om een liedje in de uitzending te performen, dus ja.”

Emma Lesuis (maker, schrijver, speler van Meer dan Bauxiet): "Hier proberen we te kijken naar de Rijdende Rechter, maar dat wordt steeds net gemist. Er wordt een hoop gekletst en vegan gegeten en soms een Terschellinger worst. En nu moet ik weer verder!”