'Dit is waar mijn theaterhart klopt als nooit te voren'

Tekst: Luan Buleshkaj


Voor de opening van het festivalhart de Deining op zaterdagmiddag 8 juni had spoken word artiest Luan Buleshkaj een stuk geschreven over Oerol. Luan droeg voor toen het net even was gestopt met regenen, artistiek leider Sabine Pater en waarnemend burgemeester Cazemier van Terschelling hadden het officiële woord gedaan, mensen in het publiek knikten mee vol herkenning, soms een lach, soms een spreekwoordelijke traan. Iedereen voelde, net als Luan, even dat Oerol ons thuis is de komende tien dagen.


        Luans tekst:


Dit is waar mijn theaterhart klopt als nooit te voren

Een festijn van een festival

Dit is waar kindjes worden gemaakt

Vurige relaties ontstaan

De lust die de liefde genadeloos verslaat

Intens genieten van elkaar

Cultureel Nederland is hier niet tegen opgewassen

Tijd om op te passen

Oerol is oeroud als de oerknal

Elke show wil ik wel zien

Vervolgens twee uur nagenieten op de boot

Fuck de sneldienst

Ik ben hier kind aan huis

Alle rederijen kennen me bij naam

Dit is mijn vaarwater

Hier zet ik zoden aan alle dijken

Mijn route uitgestippeld

Maar ik kom pas net kijken

Dit is waar gepassioneerde gepensioneerden nieuwe makers ontmoeten

Waar locals blindelings alle locaties bezoeken

Hier knuffelen de duinen met het strand

Voetsporen zoenen het zand

De kust is de rust zelve

Ik spreid mijn vleugels en zweef door de hemelsblauwe lucht

In één zucht ben ik al van de kaart

Hee, het boeit me niks want

Alles komt goed, mits ik land in Midsland

Wat een eiland

Mijn favoriete Waddeneiland

Ik arriveer met weinig bagage

Check mijn TVTAS

Terschelling heeft de mooie beelden

Elke helling, de prachtige paden, de tig wegen

Hier waait er liefde

Fiets je moeiteloos

Zelfs met wind tegen

Kleurrijk als de vlag

Oerol is overal

In elk dialect

Taalkundig perfect

Hier wordt er accent op elke letter gelegd

Deze Amsterdammer heeft zijn hart verloren

aan een plek die mijn beste matties niet eens kennen

Bro, Harlingen is kapot ver en dan nog de boot

Ik ga echt niet mee met je

Totdat ze aankomen en nooit meer weg willen

De stilte doet wat met ons

Geen claxonnerende droeftoeters met fatbikes

Maar gezellige Gazelles die zich geruisloos voortbewegen

App mij niet, ik zit even op het eiland, laat me even

Hier werd ik twee jaar geleden aangesproken door een 70-jarige Fries

In perfect Albanees

Hij had mijn solo gezien tijdens dertig graden

en vertelde me over Kosovo in de oorlogsjaren

Hoe hij voor Amnesty werkte en ze daar bijna geen doortocht zagen

Hoe ze in de nacht moest waken voor dronken Servische soldaten

En hoe hij nu een mooie vriendschap heeft met mijn vader

Hier flirt Utrecht met Agga, date Damsko met Rotterdam

Maar zet mij niet in een tent, beter slaap ik op de Ortolan

De wereld stopt voor mij tussen 7 en 16 juni

Oerol, omarm mij, want ik ben van jullie