Tekst Jan van Tienen, beeld Naydiënne Bonicafio
Als mensen van één ding houden is het wel de regels aan anderen uitleggen. De afgelopen dagen is ons op verschillende plekken en momenten duidelijk gemaakt hoe we het moesten doen. Niet met z’n tweeën naast elkaar op het fietspad, niet meer dan een (‘één’, ‘1’) snack kiezen bij de vrijwilligerslunch, aangewezen krijgen waar de rij feitelijk begint. Soms is het onverdraaglijk, soms ook wel terecht, en sowieso moeten we het met elkaar zien te rooien tijdens dit drukke, doldwaze festival, dus je ontkomt er ook niet aan. Maar waar we het zelden over hebben is hoe je zo’n terechtwijzing kunt accepteren. We zetten vijf manieren op een rij, en noemen er de voor- en nadelen bij.
1. Gedwee (of: vermoeid)
Als iemand zegt dat je niet goed bezig bent, moet je het soms over je heen laten komen. Het is genieten, zo’n festival, maar veel slaap krijg je er vaak niet. Dus als je dan in de verkeerde rij staat, via de uitgang naar binnen wil gaan of anderzijds de regels niet volgt en erop gewezen wordt, zit er soms niets anders op dan het over je heen te laten komen. Knikken, mompelen: “ok, sorry”, met andere woorden: je verlies nemen.
Voordeel: je bent er snel vanaf
Nadeel: het gevoel tekort gedaan zijn kan soms nasluimeren
2. Chagrijnig
Wat maken ze je nu? Hoezo mag ik hier niet fietsen? Ik kom hier al langer dan jij vriend! Chagrijnig reageren is een natuurlijk een optie als iemand je ergens op wijst.
Voordeel: het kan zo lekker opluchten
Nadeel: het is niet gezellig, sfeerverlagend en de algehele festivalervaring kan afnemen
3. Met ingehouden hilariteit voor later
Soms is het zó potsierlijk dat iemand denkt jou ergens op te moeten wijzen, dat het bijna te bizar voor woorden is. “Ah, meneer, ja, ik mag hier zijn, ik heb inderdaad een kaartje, maar waar bemoeit u zich eigenlijk helemaal mee?” Terwijl je op de regels gewezen wordt, neem je ieder detail van de scène al op, zodat je het later gillend van het lachen en eventueel wat verontwaardiging aan je vrienden kan vertellen.
Nadeel: de klager komt weg met onaardig en onbedachtzaam gedrag
Voordeel: er ontstaat geen ruzie en je hebt nog iets heel leuks te vertellen voor later
4. ‘Gelijk heb je!’
Soms zit je er helemaal naast. Op je telefoon kijken op de fiets, uit een zieke reflex van schermverslaving, ondanks dat je weet dat het niet mag, dat het supergevaarlijk is, en dat daar dan iemand van zegt? Niks aan te doen: ruiterlijk toegeven is het enige te bewandelen pad. ‘Ja, nee klopt, inderdaad. Helemaal gelijk. Ja, sorry. Nee, oprecht. Ja. Ja. Ja precies. Ik snap het helemaal.’
Nadeel: het is niet altijd even leuk om nederig te zijn en toe te geven dat je verkeerd zit
Voordeel: je traint je vermogen tot deemoed en medeleven
5. Met gierend ongemak (mogelijk ook: zang en dans)
Soms word je op iets gewezen waarvan je niet eens wist dat er een regel voor was. “Hier niet zitten!” Dan kan je al snel in vreemde sferen terecht komen. Een mogelijke reactie is dan te gaan hangen in het ongemak, en juist dat gevoel te omarmen. Begin hard en zenuwachtig te lachen, hou je armen boven je hoofd en maak een pirouette. Zing Fifty Ways to Leave Your Lover, of een ander lied naar keuze.
Voordeel: een lied is altijd goed om te hebben gezongen.
Nadeel: het ongemak dragen is een levenstaak, die je op den duur kan omvormen. Als je te lang ‘ongemakkelijkheid’ speelt, kan je op een dag merken dat je niet anders meer kan dan ongemakkelijk op de dingen reageren.
Nog een kleine tip van eilander Bas Boelhouwer, die je deze dagen soms het verkeer ziet regelen bij de Deining: “Zorg dat je niet te chagrijnig reageert als iemand van de beveiliging of organisatie je aanwijzingen geeft voor het verkeer. We staan er voor de veiligheid, en zeggen dingen voor ieders bestwil!” Daarvan: akte.