In De verwachting van... vragen we de mensen wat ze ervan verwachten. Dat mag over het weer gaan, maar wij zijn de beroerdste niet: iedere verwachting is voor ons even belangrijk. Vandaag Frans Rosenberg van folkband Schylger Stout (vandaag te zien)
Tekst en beeld Jan van Tienen
Wie ben je, wat doe je?
“Ik ben Frans Rosenberg. Met enkel o, en een s, trouwens.
Ah, ik had het inderdaad met een ‘z’ opgeschreven.
“Zo zie je maar.”
En wat doe je?
“Ik speel de bas in Schylger Stout. De bas is het mooiste instrument dat er is.
Wat verwacht je ervan?
“Waarvan?”
“Van het spelen?”
“Het spelen wordt gewoon leuk, we zijn een vriendenclub, we doen dit al 23 jaar, met ontzettend veel plezier.”
Wat verwacht je er verder van?
“Daar op het Oerol-terrein, op de Deining, weet ik nog niet wat ik ervan moet verwachten. Je bent toch altijd benieuwd of er überhaupt mensen komen kijken. We zijn maar een amateurbandje. Ik zeg altijd: we zijn niet goed maar wel erg leuk.”
Nou, als je op de Deining staat zal het wel loslopen. Wat voor muziek maken jullie eigenlijk precies?
Ik noem het altijd ‘Iers, schots en scheef’.
Haha.
“Maar ja, het is vooral folk. Hoewel er dus ook nummers bij zitten die niks met Ierse folk te maken hebben.”
Is het eh, is het voeding voor de ziel?
“Ik denk het wel, als je van die muziek kan genieten, dan is het voor de ziel. Als we bij café ‘t Spyntje in Midsland spelen wordt er altijd gedanst.”
Wat was jullie meest soulvolle optreden?
“Ooit speelden we op het strand in Terschelling, zo’n tien jaar terug, een verhalenvoorstelling met stoere verhalen uit de jaren zestig en zeventig. Dat was in een klein tentje aan het strand, aan het einde van Midsland, en door die verhalen en onze muziek moesten mensen weleens huilen. Dat was heel mooi.”
Hoop je vandaag bij de Deining weer iets van dat gevoel terug te krijgen?
“Nee, dat gaan we nooit meer doen. We maken vandaag gewoon muziek zonder aparte verhalen erbij.”
Kees Ouwens schreef dat hij huilde om de waarheid (de waarheid, of zo interpreteer ik dat, dat hij een groot schrijver is). Waar verwacht jij om te huilen deze dagen?
“Nergens om joh, we spelen gewoon lekker. Onze muziek is niet zo om te huilen. Wat wij doen is Iers, dat is altijd gewoon feest. Hoewel de teksten, als je goed luistert, bijna altijd gaan over de dood en ellende. Eigenlijk wel gek dat daar feestliedjes over gemaakt worden. Oja, en onze leadzanger zingt soms everybody hurts van REM. Er is altijd wel iemand bij wie er iets loos is in de familiesfeer, dus bij dat nummer zie je in het publiek nog weleens wat traantjes vloeien.”
Wat verwacht je van het daadwerkelijke weer?
“Het wordt prachtig weer. Een koel briesje erbij van zee, dus het wordt niet eens benauwd. Mooier kan eigenlijk niet, toch?”
Schylger Stout staat vandaag bij de Deining bij de Vallei, om 14.00 uur. Kaartje niet nodig, festivalbandje wel. Om half vier houden ze ook nog een meet and greet, speciaal voor de Vrienden van Oerol. Word vriend, mis het allemaal niet!