STOWA wil lessen trekken uit de ervaring die waterbeherend Nederland tot dusver met de uitvoering van de Kaderrichtlijn Water heeft opgedaan. De stichting is daarom een meerjarig onderzoek gestart om te kijken waar er kansen liggen om het na 2027 anders en beter te doen. Belangrijkste conclusie: de samenwerking met andere sectoren zoals de landbouw en de ruimtelijke ordening moet worden versterkt om de KRW-doelen te halen.

Deze publicatie bevat de uitkomsten van een meerjarig onderzoek naar de mogelijkheden om de vismonitoring niet meer op de klassieke manier uit te voeren, maar via het DNA dat ze achterlaten in het water, zogenoemd environmental DNA of eDNA. Dit is gebeurd via het vergelijken van beide methoden.

Dit rapport doet verslag van een onderzoek naar de mogelijk schade aan aquatische organismen door de warmtewisselaars en filters in installaties voor het winnen van thermische energie uit oppervlaktewater (TEO). Het betrof een literatuurstudie naar de effecten van vergelijkbare installaties, zoals koelinstallaties. Op basis van deze studie blijkt het niet mogelijk conclusies te trekken over de mate van schadelijkheid. De onderzoekers bevelen aan om veld- en modelstudies uit te voeren om hierover meer inzicht te krijgen.

Dit rapport bevat de onderbouwing bij de wijze waarop tot een nieuwe IPO-schadetabel is gekomen. Deze schadetabel moet nu worden gebruikt bij het normeren van regionale waterkeringen. Tegelijkertijd bevat het rapport een advies om tot een uniforme indexering te komen in de toekomst. Het IPO heeft ermee ingestemd.

Op steeds meer plekken in Nederland duiken invasieve Aziatische duizendknoopsoorten op. Deze uitheemse, woekerende planten vormen een bedreiging voor de inheemse natuur, maar kunnen ook de sterkte van dijken aantasten. Hoe houden we deze invasieve plant in toom? Het mogelijke antwoord: door de introductie van natuurlijke vijanden. Meer in het bijzonder een schimmel en een bladvlo. In deze brochure leest u meer over het onderzoek naar deze vorm van biologische bestrijding.

Natuurlijke zuiveringssystemen lijken goed in staat organische microverontreinigingen te verwijderen uit rwzi-effluent en tegelijkertijd een bijdrage te leveren aan de verwijdering van nutriënten en pathogenen. Door de lage CO2-footprint en lage kosten kunnen deze systemen een interessant alternatief zijn voor technologieën zoals ozon of actief kool. Dit blijkt uit een in opdracht van STOWA en het ministerie van IenW uitgevoerde wetenschappelijke verkenning in het kader van het Innovatieprogramma Microverontreinigingen uit rwzi-afvalwater IPMV.