‘Wat bös se toch aan ’t kume, doot ’t mer get röstiger aan!’ Kume doon veur waal èns bie insjpanninge wao väöl lichaamskrach bie nuuëdig is. Bie de oetdrökking ‘Kume wie ’n pospaerd’ kènne veur ós nag mer weing veursjtèlle. De vergelieking geit neet gans op want eigelik kume paerd neet mer ze ‘briesen’. Kume is get van miense en kump in Vlaandere veur as ‘kuimen en kumen’ en beteikent dao ‘kuchen, kort hoesten, de keel schrapen’. In ’t Rienlandj doon ze ‘käumen en kühme’ en det beteikent ‘zwaar ademhalen, kreunen, klagen’. As emes ’t oppen aom haet den is d’r ’n medisch probleem. En emes dae örges gènnen aosem op geuf dae wilt get neet hure en ouch neet d’reuver kalle. En as se toevallig las höbs van ’n äömke kèns se ouch mer baeter de móndj haje.